Οστεοχόνδρωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης

Η οστεοχόνδρωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης συνοδεύεται από πόνο και ενόχληση στην οσφυϊκή περιοχή

Η σπονδυλική οστεοχόνδρωση είναι μια χρόνια εκφυλιστική νόσος που προσβάλλει τους σπονδύλους, τους μεσοσπονδύλιους δίσκους, τις σπονδυλικές αρθρώσεις, τους συνδέσμους και άλλους ιστούς του μυοσκελετικού συστήματος. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι μόνο οι ενήλικες και οι ηλικιωμένοι είναι επιρρεπείς στη νόσο. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια αυτή η διάγνωση γίνεται όλο και περισσότερο μεταξύ των νέων και ακόμη και των παιδιών. Εάν η οστεοχονδρωσία δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να εμφανιστούν σοβαρές επιπλοκές.

Η θεραπεία της οστεοχόνδρωσης της οσφυοϊερής σπονδυλικής στήλης πραγματοποιείται σε κλινικές όπου χρησιμοποιούνται συντηρητικές μέθοδοι για την ανακούφιση του πόνου και τη διακοπή της εξέλιξης της νόσου χωρίς χειρουργική επέμβαση.

Η οστεοχόνδρωση μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε μέρος της σπονδυλικής στήλης: αυχενικό, θωρακικό, οσφυοϊερό και σε πολλά σημεία ταυτόχρονα. Ωστόσο, η οσφυοϊερή περιοχή προσβάλλεται συχνότερα. Αυτό συμβαίνει γιατί το κάτω μέρος της πλάτης αντέχει το μεγαλύτερο φορτίο ακόμα και κατά τις απλές καθημερινές δραστηριότητες: άρση βαρέων αντικειμένων, περπάτημα, τρέξιμο, κάθισμα. Οι οσφυϊκοί σπόνδυλοι είναι οι μεγαλύτεροι, επομένως οι δίσκοι που τους χωρίζουν είναι και οι μεγαλύτεροι. Δίπλα στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, η οσφυϊκή μοίρα είναι το πιο κινητό μέρος της σπονδυλικής στήλης. Το γεγονός αυτό, μαζί με το υψηλότερο φορτίο, το καθιστά δημοφιλή «στόχο» της οστεοχονδρωσίας.

Η παθολογία επηρεάζει αρχικά τους μεσοσπονδύλιους δίσκους, οι οποίοι χάνουν την ελαστικότητά τους, γίνονται «στεγνοί» και χάνουν ύψος. Η λειτουργία απορρόφησης κραδασμών διαταράσσεται, με αποτέλεσμα οι σπόνδυλοι να πλησιάζουν μεταξύ τους. Το εσωτερικό τμήμα του μεσοσπονδύλιου δίσκου, που ονομάζεται Ο πολφικός πυρήνας λόγω της απαλότητάς του αρχίζει να διογκώνεται και σπρώχνει τον περιβάλλοντα ινώδη δακτύλιο στο πλάι, δημιουργεί προεξοχές και κήλες, συμπιέζει τους διαμήκους συνδέσμους της σπονδυλικής στήλης και τις ρίζες των νωτιαίων νεύρων και έτσι προκαλεί πόνο.

αιτίες

Η ακριβής αιτία της οστεοχονδρωσίας είναι άγνωστη. Ωστόσο, το γεγονός ότι η νόσος διαγιγνώσκεται συχνά σε εκπροσώπους ορισμένων ομάδων υποδηλώνει ότι ο τρόπος ζωής έχει μεγάλη επιρροή στην ανάπτυξη της νόσου. Τα άτομα με έλλειψη φυσικής δραστηριότητας και καθιστική εργασία επηρεάζονται ιδιαίτερα. Ο παθητικός τρόπος ζωής αποδυναμώνει τον μυϊκό κορσέ και μειώνει την κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης. Ως αποτέλεσμα, οι μύες χάνουν την ικανότητα να συγκρατούν τη σπονδυλική στήλη στη σωστή φυσιολογική θέση, γεγονός που οδηγεί σε γρήγορη φθορά της σπονδυλικής στήλης.

Οι κύριοι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη της οστεοχονδρωσίας περιλαμβάνουν:

  • συχνή ανύψωση βαρέων αντικειμένων.
  • υπέρβαρο, παχυσαρκία?
  • ενδοκρινικές παθήσεις, ορμονική ανισορροπία.
  • κακή διατροφή, ανεπαρκής πρόσληψη βιταμινών, πρωτεϊνών και μετάλλων.
  • επιβαρυμένη κληρονομικότητα?
  • υπερβολική σωματική δραστηριότητα?
  • τραυματισμοί στην πλάτη?
  • διαταραχές στάσης?
  • φλεγμονώδεις ασθένειες των αρθρώσεων: αρθρίτιδα, αρθρίτιδα.
  • συγγενείς ανωμαλίες της σπονδυλικής στήλης.
  • Πλατυποδία;
  • Εγκυμοσύνη, ιδιαίτερα πολύδυμη.

Συμπτώματα

Το ύπουλο με την οστεοχονδρωσία είναι ότι μπορεί να είναι ασυμπτωματική για πολλά χρόνια. Στην αρχή υπάρχει ελαφρύς πόνος και ενόχληση στην περιοχή της πλάτης, η οποία εξαφανίζεται από μόνη της μετά από μια σύντομη ανάπαυση. Συνήθως, οι ασθενείς δεν δίνουν προσοχή σε αυτά τα σημάδια και δεν συμβουλεύονται γιατρό. Σταδιακά όμως η ένταση των δυσάρεστων αισθήσεων αυξάνεται και για την ανακούφισή τους απαιτείται περισσότερη ξεκούραση ή λήψη παυσίπονου.

Ο πόνος στο κάτω μέρος της πλάτης με οστεοχονδρωσία είναι το κύριο σύμπτωμα της παθολογίας. Ο τύπος, η σοβαρότητα και η τοποθεσία μπορεί να διαφέρουν πολύ - εξαρτάται από το τι ακριβώς προκαλεί τον πόνο. Τις περισσότερες φορές, οι ασθενείς παραπονιούνται για πόνο, ο οποίος αυξάνεται με τη σωματική δραστηριότητα, την παρατεταμένη ορθοστασία ενώ είναι ακίνητος, το φτέρνισμα και το βήχα. Μερικές φορές ο πόνος εξαπλώνεται στο πόδι, το ιερό οστό και τους γλουτούς. Οι δυσάρεστες αισθήσεις εξαφανίζονται όταν ξαπλώνετε ανάσκελα. Ο οξύς και διαπεραστικός πόνος περιγράφεται συχνά από τους ασθενείς ως «πυροβολισμός στην πλάτη».

Άλλα κοινά παράπονα:

  • Δυσκαμψία και ένταση στους μύες της πλάτης.
  • Διαταραχές ευαισθησίας στα κάτω άκρα ποικίλης βαρύτητας, μυρμήγκιασμα "χήνας" στα πόδια.
  • περιορισμένη κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης.
  • Αλλαγή στο βάδισμα, κουτσό λόγω έντονου πόνου στην πλάτη ή στα πόδια.
  • μυϊκή αδυναμία στα πόδια.
  • Rachiocampsis;
  • Τραγάνισμα στην πλάτη όταν λυγίζετε ή στρίβετε.
  • Ακράτεια ούρων και κοπράνων ή, αντίθετα, δυσκοιλιότητα και κατακράτηση ούρων.

Τα συμπτώματα της οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης μπορούν να συμπληρωθούν από ορισμένες γυναικολογικές παθήσεις και τη στειρότητα στις γυναίκες και τη στειρότητα και τη στυτική δυσλειτουργία στους άνδρες.

διάγνωση

Η διάγνωση της οσφυϊκής οστεοχονδρωσίας ξεκινά μετά από διαβούλευση με έναν γιατρό. Επιπλέον, πραγματοποιούνται εργαστηριακές και οργανικές μέθοδοι εξέτασης για την αξιολόγηση της κατάστασης της σπονδυλικής στήλης και του σώματος συνολικά.

Στην αρχική διαβούλευση, ο γιατρός θα πραγματοποιήσει τα ακόλουθα:

  1. Δημοσκόπηση.Ο ειδικός διευκρινίζει τα παράπονα, τον χρόνο εμφάνισής τους και την ύπαρξη σύνδεσης με προκλητικούς παράγοντες: σωματική δραστηριότητα, παρατεταμένη στατική στάση, απότομη κίνηση, υποθερμία. Επίσης μελετά την ιατρική τεκμηρίωση - γνωματεύσεις γιατρών και τα αποτελέσματα προηγούμενων εξετάσεων.
  2. επιθεώρηση. Ο γιατρός εξετάζει το δέρμα και τη σπονδυλική στήλη για ορατούς τραυματισμούς, βλάβες και παραμορφώσεις. Αξιολογεί το βάδισμα και τη συμμετρία των άκρων.
  3. Ψηλάφηση. Κατά την ψηλάφηση της σπονδυλικής στήλης, παρατηρείται πόνος, η παρουσία συμπαγών ή παραμορφώσεων.
  4. Νευρολογική εξέταση. Η διαβούλευση με νευρολόγο περιλαμβάνει απαραιτήτως εκτίμηση της μυϊκής δύναμης των άκρων, της ευαισθησίας τους, καθώς και της συμμετρίας των τενόντων αντανακλαστικών.

Στη συνέχεια ο ασθενής παραπέμπεται για πιο λεπτομερή διαγνωστική εξέταση. Για την αξιολόγηση της κατάστασης του σώματος, συνταγογραφούνται εργαστηριακές εξετάσεις:

  • γενική και βιοχημική εξέταση αίματος, συμπεριλαμβανομένης της αξιολόγησης φλεγμονωδών δεικτών - ESR και C-αντιδρώσα πρωτεΐνη.
  • γενική ανάλυση ούρων.

Η μεσοσπονδυλική οστεοχόνδρωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης επιβεβαιώνεται με ενόργανες διαγνωστικές μεθόδους:

  1. Ακτινογραφία σε δύο προβολές. Η ακτινογραφία βοηθά στην αξιολόγηση της κατάστασης των οστών, στην ανίχνευση ανωμαλιών στην ανάπτυξη της σπονδυλικής στήλης, στην ανίχνευση σχηματισμένων οστεοφύτων και παθολογικών αλλαγών στις αρθρώσεις.
  2. CT. Μια εικόνα CT φέτα προς φέτα επιτρέπει μια πιο λεπτομερή εξέταση της σπονδυλικής στήλης. Οραματίζεται τους σπονδύλους, τις αυξήσεις των οστών και άλλα σημαντικά ελαττώματα. Μια αξονική τομογραφία με ενδοφλέβια αντίθεση δείχνει την κατάσταση των αιμοφόρων αγγείων και την κυκλοφορία του αίματος στον ιστό.
  3. MRI. Η προτιμώμενη διαγνωστική μέθοδος γιατί σας επιτρέπει να λαμβάνετε μεγάλο όγκο ακριβών πληροφοριών γρήγορα και χωρίς ακτινοβολία. Μια εικόνα μαγνητικής τομογραφίας απεικονίζει την κατάσταση του χόνδρου, των συνδέσμων, των μεσοσπονδύλιων δίσκων, των ριζών των νωτιαίων νεύρων, του νωτιαίου μυελού και άλλων μαλακών ιστών.

Με ποιον γιατρό πρέπει να απευθυνθώ;

Η διάγνωση και η θεραπεία της οστεοχονδρωσίας πραγματοποιείται από γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων: νευρολόγους, σπονδυλολόγους, ορθοπεδικούς τραυματολόγους. Για θεραπευτικές παρεμβάσεις καλούνται φυσιοθεραπευτής, μασέρ, βελονιστής και φυσιοθεραπευτής. Γιατροί από όλες αυτές τις ειδικότητες εργάζονται σε κλινικές. Οι ειδικευμένοι ειδικοί πραγματοποιούν μια ολοκληρωμένη εξέταση και συνταγογραφούν αποτελεσματική θεραπεία ξεχωριστά για κάθε ασθενή.

Είναι σημαντικό να μην κάνετε αυτοθεραπεία αλλά να αναζητήσετε αμέσως επαγγελματική βοήθεια. Πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν γιατί η οσφυϊκή οστεοχόνδρωση είναι επικίνδυνη και πώς μπορεί να επηρεάσει την καθημερινή ζωή. Εάν αυτή η ασθένεια αγνοηθεί, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές και συχνά μη αναστρέψιμες συνέπειες για την υγεία. Επομένως, μην καθυστερείτε την επίσκεψή σας στον γιατρό και εγγραφείτε για διαβούλευση στην κλινική με τα πρώτα σημάδια της νόσου.

Θεραπεία

Τι να κάνετε με την οσφυϊκή οστεοχονδρωσία σε άνδρες και γυναίκες μπορεί να πει μόνο ένας εξειδικευμένος γιατρός. Η αυτοθεραπεία αντενδείκνυται αυστηρά - μπορεί να επιδεινώσει την πορεία της νόσου. Ο γιατρός επιλέγει τις τακτικές θεραπείας αυστηρά ατομικά, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε ασθενούς:

  • Ηλικία,
  • στάδιο της οστεοχονδρωσίας,
  • τρέχουσα κατάσταση υγείας,
  • την παρουσία συνοδών ασθενειών,
  • Περίοδος εγκυμοσύνης και θηλασμού.

Μέθοδοι θεραπείας για την οστεοχόνδρωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης:

  1. Φαρμακοθεραπεία.

    Ο τύπος του φαρμάκου, η δοσολογία, η συχνότητα και η διάρκεια χορήγησής του επιλέγονται από τον γιατρό. Ανάλογα με την κλινική περίπτωση, συνταγογραφούνται τα ακόλουθα:

    • Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.Έχουν αντιφλεγμονώδη και αναλγητική δράση. Συνταγογραφούνται λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρότητα του πόνου και τις συνοδές ασθένειες, ιδιαίτερα του γαστρεντερικού συστήματος και του καρδιαγγειακού συστήματος.
    • Μυοχαλαρωτικά.Εξαλείψτε την καταπόνηση των μυών της πλάτης και μειώστε τον πόνο.
    • Γλυκοκορτικοστεροειδή.Μερικές φορές χρησιμοποιείται για έντονο πόνο και φλεγμονή.

    Εάν ο πόνος είναι έντονος, είναι δυνατό να συνταγογραφηθούν φαρμακευτικοί αποκλεισμοί. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη φάρμακα εγχέονται απευθείας στην πηγή του πόνου - σε ένα σημείο δίπλα στο τσιμπημένο νεύρο. Αυτό σας επιτρέπει να ανακουφίσετε γρήγορα τον πόνο, να βελτιώσετε την κινητικότητα των αρθρώσεων της σπονδυλικής στήλης και να βελτιώσετε τη γενική ευεξία του ασθενούς.

  2. Φυσικοθεραπεία.

    Οι φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες βελτιώνουν την ευεξία, ενισχύουν τα αποτελέσματα των συνταγογραφούμενων φαρμάκων και επιταχύνουν την αναγέννηση των ιστών. Για την οστεοχονδρωσία συνιστώνται τα ακόλουθα:

    • θεραπεία κρουστικών κυμάτων,
    • θεραπεία με μαγνητικό πεδίο,
    • Θεραπεία με λέιζερ.

    Για να επιτευχθούν τα μέγιστα θεραπευτικά αποτελέσματα απαιτείται φυσικοθεραπευτική αγωγή, η οποία αποτελείται από διάφορες διαδικασίες. Ο γιατρός καθορίζει τη διάρκεια και τη συχνότητα της φυσικοθεραπείας ξεχωριστά.

  3. Μασοθεραπεία.

    Το μασάζ ενδείκνυται εκτός φάσης έξαρσης. Διενεργείται από εξειδικευμένο θεραπευτή μασάζ ο οποίος, λαμβάνοντας υπόψη το ιατρικό ιστορικό, επιλέγει τακτικές για την επιρροή του σώματος. Μπορεί να αισθάνεστε καλύτερα μετά την πρώτη συνεδρία, αλλά απαιτούνται πολλαπλές διαδικασίες για διαρκή αποτελέσματα. Ένα από τα κύρια πλεονεκτήματα του θεραπευτικού μασάζ είναι η πρόσθετη επίδρασή του στην ψυχοσυναισθηματική κατάσταση. Κατά τη διάρκεια ενός μασάζ, απελευθερώνονται ενδορφίνες - ορμόνες της επιθυμίας και της χαράς.

  4. Βελονισμός.

    Η ουσία του βελονισμού είναι ότι ο γιατρός εισάγει ειδικές αποστειρωμένες βελόνες σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος. Δρουν σε ενεργά σημεία στην προβολή των νευρικών απολήξεων που οδηγούν στην πηγή της φλεγμονής και του πόνου. Η μέθοδος βοηθά στην ανακούφιση του πόνου, στη χαλάρωση των μυών και στη βελτίωση της κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης.

  5. Θεραπευτική φυσική αγωγή (φυσιοθεραπεία).

    Η θεραπεία άσκησης ενδείκνυται στη φάση της ύφεσης, δηλαδή όταν δεν υπάρχει οξύς πόνος. Στόχος των ασκήσεων είναι η διάταση και χαλάρωση των μυών της σπονδυλικής στήλης, η ενδυνάμωση τους και η αύξηση της κινητικότητας των αρθρώσεων της σπονδυλικής στήλης. Η επανορθωτική γυμναστική αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος και διεγείρει το μεταβολισμό - αυτό βελτιώνει τη διατροφή των ιστών.

    Η τακτική και σωστή φυσιοθεραπεία, συμπεριλαμβανομένης της οικιακής θεραπείας, αποτρέπει την επιδείνωση της νόσου και την εμφάνιση επίθεσης πόνου. Και ακόμη και με οξύ πόνο, η ανάπαυση στο κρεβάτι αντενδείκνυται· η άσκηση είναι απαραίτητη.

Ακολουθηστε

Οι πιο συχνές συνέπειες της οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης προκαλούνται από μια σχηματισμένη κήλη που συμπιέζει τις ρίζες του νωτιαίου νεύρου. Ως αποτέλεσμα, εμφανίζονται τα ακόλουθα νευρολογικά συμπτώματα:

  • Πάρεση ή παράλυση των κάτω άκρων, συνηθέστερα των ποδιών.
  • Μούδιασμα, αίσθημα σέρνοντας στα κάτω άκρα.
  • Διαταραχή του ουρογεννητικού συστήματος και του εντέρου.

Μια μεγάλη κήλη μπορεί να συμπιέσει τον νωτιαίο μυελό, η οποία ονομάζεται δισκογενής μυελοπάθεια. Σε αυτή την περίπτωση, αναπτύσσονται επίμονα νευρολογικά συμπτώματα, που μερικές φορές οδηγούν σε αναπηρία. Μεταξύ των επιπλοκών της οστεοχονδρωσίας, πρέπει επίσης να τονιστεί η σπονδύλωση - αυτή είναι η ακαμψία των αρθρώσεων μεταξύ των σπονδυλικών τόξων. Η ασθένεια οδηγεί σε σοβαρό περιορισμό της κίνησης στη σπονδυλική στήλη.

Μια άλλη δυσάρεστη επιπλοκή είναι το σύνδρομο χρόνιου πόνου, το οποίο διαρκεί πάνω από 12 εβδομάδες και διαταράσσει την ψυχοσυναισθηματική κατάσταση του ασθενούς.

πρόληψη

Τα ακόλουθα θα βοηθήσουν στην πρόληψη της ανάπτυξης και της εξέλιξης της οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης:

  • τακτική σωματική δραστηριότητα, γυμναστική.
  • έλεγχος του σωματικού βάρους?
  • Ωριαία προθέρμανση για καθιστική εργασία και παρατεταμένη παραμονή σε στάση.
  • σωστή διατροφή?
  • επίσκεψη στην πισίνα?
  • μαθήματα γιόγκα και πιλάτες.
  • σταματήστε το κάπνισμα και την κατάχρηση αλκοόλ.
  • αποφυγή βαριάς σωματικής δραστηριότητας, ιδιαίτερα ανύψωσης βαρέων βαρών.
  • Ελαχιστοποιήστε το άγχος.

Μια έγκαιρη επίσκεψη στην κλινική μπορεί να αποτρέψει επικίνδυνες επιπλοκές της οστεοχονδρωσίας. Η συνταγογράφηση θεραπείας στο αρχικό στάδιο της νόσου έχει ευνοϊκή πρόγνωση για ανάρρωση. Η έγκαιρη θεραπεία σταματά τις εκφυλιστικές διεργασίες και κάνει τη ζωή του ασθενούς ανώδυνη και άνετη.